Het fraaie Zuid-Limburgse heuvelland inspireerde ons al enkele keren tot het maken van een voettocht met rugzak en tent in dat gebied, met af en toe een grensoverschrijdend uitstapje naar België. Maar ook elders in de provincie Limburg kan de rugzakkampeerder goed uit de voeten. In midden-Limburg – tussen de steden Roermond en Venlo – vind je, vlak bij elkaar, drie totaal verschillende landschappen, die gemakkelijk in één vierdaagse voettocht kunnen worden aangedaan. Achtereenvolgens gaat het om het oostelijk van Roermond gelegen prachtige bos- en heidelandschap van het Nationaal Park de Meinweg, het al even mooie, beboste dal van het snel stromende riviertje de Swalm – in Duitsland Schwalm geheten – ten noorden van Roermond, en ten slotte het door hoge oevers gekenmerkte dal van de rivier de Maas, uniek in Nederland.
Wanneer je dit mooie gebied wandelend wilt doorkruisen kun je gebruik maken van het ‘Maas-Niederrheinpad’, dat wordt beschreven in de fraai uitgevoerde, van mooie stafkaartuitsneden (schaal 1:25.000) voorziene wandelgids ‘Maas-Niederrheinpad, onbegrensd wandelen tussen Maas en Rijn’, in 2011 uitgegeven in samenwerking tussen het Nivon, de Stichting Het Limburgs Landschap en Naturpark Grenspark Maas-Schwalm-Nette. Het Maas-Niederrheinpad wordt ook aangeduid als Streekpad 10 en bestrijkt globaal het gebied tussen Nijmegen en Roermond aan beide zijden van de grens. Ook onze voettocht door dit gebied verloopt deels door Duitsland. Daarnaast is de tweedaagse NS-wandeltocht ‘Meinweg’ prima bruikbaar bij het ontwerpen van een vierdaagse voettocht met rugzak en tent in deze contreien. Het uit te printen parcours mét toelichting is te vinden op internet: www.wandelnet.nl.
– In het Nederlandse dal van de Swalm –
We maken een tocht van in totaal 58 kilometer ‘in lijn’. Startpunt is het dorp Herkenbosch, een paar kilometer oostelijk van Roermond gelegen, aan de rand van het Nationaal Park de Meinweg. Door het Nationaal Park wandel je richting Duitsland, waar je in het dorp Elmpt terecht komt en wat later in het leuke stadje Brüggen aan het riviertje de Schwalm. Vandaar volg je stroomafwaarts de loop van dit riviertje, dat in de buurt van het Limburgse dorp Swalmen Nederland binnenstroomt en vanaf dat moment ‘Swalm’ gaat heten. Het Maas-Niederrheinpad volgt na Swalmen de loop van de Swalm, vrijwel tot de plek waar de Swalm uitstroomt in de Maas. Dan gaat het verder noordwaarts door het dal van de Maas, langs dorpen als Beesel, Reuver en Belfeld naar het eindpunt, dat is gekozen in het mooie kloosterdorp Steyl aan de Maas. Onderweg wordt gekampeerd bij een Duitse boer, op een boerderij-camping en bij een wijngaardhoeve.
De gehele route is ‘in het veld’ over het algemeen goed gemarkeerd door middel van roodgele aanduidingsbordjes en verfstrepen op bomen en lantaarnpalen. De paden zijn prima van kwaliteit: veel zandpaden in het Nationaal Park de Meinweg en bospaden in het stroomgebied van de Swalm. Bij regenval kunnen die paden hier en daar modderig zijn, maar deze overlast valt in de praktijk erg mee. De route van Herkenbosch naar Brüggen is vrijwel geheel onverhard. Het Duitse voetpad van Brüggen naar Swalmen is grotendeels van fietspad-kwaliteit, dus niet echt onverhard te noemen, enkele ‘Strecken’ daargelaten. Lopen in de grasbermen biedt dan uitkomst. Overigens tref je in het Nederlandse Swalmgebied juist weer veel onverharde paadjes aan. De route tussen Swalmen en Reuver – in het dal van de Maas – biedt, wat de ondergrond van de voetpaden betreft, afwisseling. Er is gelukkig niet al te veel asfalt en de route verloopt vaak over onverharde veldwegen en karresporen door de open velden. Overigens wil ‘onverhard’, zoals bekend, niet altijd zeggen dat de ondergrond niet ‘hard’ kan aanvoelen. De laatste dag – tussen Reuver en Steyl – gaat de route voor een belangrijk deel over verharde paden. Jammer, maar helaas!
– Zandpaden door het prachtige Nationaal Park De Meinweg –
Onderweg vind je – met uitzondering van de eerste dag – voldoende horecabedrijven voor een welkome tussenstop. Op maandagen kunnen die bedrijven gesloten zijn; iets om rekening mee te houden. Foerageren is mogelijk in Elmpt, Brüggen en Swalmen en, als je een beetje van de route wilt afwijken, ook in Beesel en Reuver.
Het landschap is vrijwel de gehele route van deze vierdaagse voettocht bijzonder fraai en afwisselend. Hoogtepunten zijn zonder meer het Nationaal Park de Meinweg en het prachtige beboste dal van de Swalm met zijn vele meertjes, vennetjes en geheimzinnige moerassen. Het landschap bij de benedenloop van de Swalm, nabij de monding in de Maas, is ook van een bijzondere schoonheid. Verderop in het Maasdal imponeren vooral het uitzicht op het aan de overzijde van de rivier gelegen dorp Kessel, het beschermde dorpsgezicht van Ronckenstein en de stuw in de Maas bij Belfeld. In het kleine kloosterdorp Steyl ten slotte vind je maar liefst drie kloostercomplexen, een missiemuseum en prachtige kloostertuinen. Al met al maakt dit alles van Steyl een uniek en aantrekkelijk dorp, de moeite van het bezoeken waard.
Dag 1: Van Steyl/Herkenbosch naar Elmpt (16 km)
Aangezien we Steyl als het eindpunt van onze vierdaagse voettocht hebben aangewezen, worden de meegebrachte auto’s in dat dorp geparkeerd. Dat houdt in dat het eerste deel van deze halve dag etappe bestaat uit een wandeling van ongeveer 1800 meter van Steyl naar het treinstation van het naburige dorp Tegelen. Daar vertrekt elk half uur een trein naar Roermond, waar je dient over te stappen op de bus naar Herkenbosch, halte Meinweg. Deze openbaar vervoertrip duurt in totaal ongeveer 45 minuten. Vanaf de bushalte Meinweg wandel je in een paar minuten naar het eigenlijke vertrekpunt van je tocht: het bezoekerscentrum van het Nationaal Park de Meinweg met Brasserie De Boshut, waar je zou kunnen lunchen of gewoon een kop koffie drinken. Het is verstandig om hier de veldflessen met drinkwater te vullen, want vandaag kom je onderweg geen tappunten meer tegen. De naam ‘Meinweg’ stamt af van ‘Gemeyn’, een gezamenlijk gebruikte ‘meent’, dat wil zeggen gemeenschappelijke weide of heidegrond.
Omdat we zoveel mogelijk direct in de richting van het Duitse stadje Brüggen willen lopen, volgen we deze eerste dag niét het officiële Maas-Niederrheinpad, dat via een andere route door dit fraaie gebied voert. We kiezen voor de route van de tweedaagse NS-wandeltocht Meinweg (dag 1). Vanaf het bezoekerscentrum volg je de roodgele aanduidingen in noordelijke richting. Na twee kilometer wandelen door het fraaie bosgebied ‘Zandbergen’ bereik je bij café-restaurant ‘Rijstal Venhof’ een overgang in de spoorlijn ‘IJzeren Rijn’. Deze spoorlijn werd in 1879 in gebruik genomen als goederenspoorlijn van Antwerpen naar het Duitse Ruhrgebied. In 1991 werd de toen nog maar weinig gebruikte spoorlijn gesloten, wat bij de spoorwegovergang in het bos duidelijk zichtbaar is. Soms laait de discussie over de heropening van de IJzeren Rijn weer op.
– Overblijfselen van de spoorlijn IJzeren Rijn –
Kort ná de spoorwegovergang gaat de NS-wandelroute bij een T-splitsing rechtsaf en je komt in het prachtige heidegebied terecht, dat zo karakteristiek is voor dit Nationaal Park. De route is gemakkelijk te volgen: over zandpaden – ‘Herkenbosserbaan’ genaamd – steeds rechtdoor. Het pad stijgt licht over de verschillende ‘terrassen’ in dit gebied.
– De ’terrassen’ in Nationaal Park De Meinweg zijn duidelijk zichtbaar –
Hier en daar heb je een mooi uitzicht op in het heidelandschap verscholen vennen. Na ongeveer vier kilometer krijgt het voetpad een meer kronkelig verloop in noordwestelijke richting. Het heidelandschap blijft onverminderd imposant. Al snel bereik je bij grenspaal 403 de grens met Duitsland. Je laat hier de heide achter je en je volgt het steeds smaller wordende pad door het aantrekkelijke bosrijke valleitje van de Buschbach (Bosbeek). De kans bestaat dat je pad opeens wordt versperd door Schotse Hooglanders of runderen die daar erg op lijken en die hier vrijelijk in de bosjes grazen. Overigens leven in dit gebied ook wilde zwijnen, die in Nederland worden beschermd, maar in Duitsland als jachtwild worden beschouwd. De adder is het symbool van het Nationaal Park de Meinweg en geldt als een beschermde diersoort. Onderweg krijg je daar wel iets van mee door middel van informatiebordjes.
– Prachtig vennen- en heidelandschap in De Meinweg –
De NS-wandelroute volgt gedurende enige kilometers de Buschbach, precies op de grens tussen Nederland en Duitsland. Op een gegeven moment krijg je (Nederlandse) akkers aan de rechterzijde van het pad met vergezichten op Duitse windmolens. Bij grenspaal 397 wandel je over een bospad echt Duitsland in en na enige tijd hoor je het geluid van het verkeer op de Duitse Autobahn A52. Door een tunneltje onder deze snelweg bereik je het gehucht ‘Auf dem Berg’, dat bij het Duitse dorp Elmpt hoort.
– Kamperen bij een vriendelijke boer in het Duitse dorp Elmpt –
Uiteindelijk loop je, in de buurt van huizen, tegen een weide aan. Daar ga je, langs de omheining, rechts omhoog en je passeert op de Nachtigallenweg een boerderij, waar men gastvrij toestemming verleent om in de ‘Wiese’ je eerste kamp op te slaan. Men wijst je zelfs op de mogelijkheid om in een nabij gelegen accommodatie te toiletteren of te douchen. ’s Avonds kun je, als je dat wilt, vrij eenvoudig naar het dorpscentrum van Elmpt toelopen, waar verschillende horecabedrijven op je wachten. Niet ver van je kampterrein vind je op een bedrijventerrein aan de Mönchengladbacher Strasse ook nog eens een Aldi, een Lidl en een slijterij. Kortom, het hoeft je op deze eerste dag van je voettocht aan niets te ontbreken!
Dag 2: Van Elmpt naar Swalmen (15 km)
Vandaag volg je opnieuw de route van de tweedaagse NS-wandeltocht Meinweg richting Brüggen. Vanaf je kampplek wandel je – wellicht opnieuw – linksaf naar het dorp Elmpt toe, maar in de buurt van de eerste huizen van het dorp sla je rechtsaf een weggetje in met de naam Steikenrath. Het pad wordt al snel weer onverhard en je bevindt je in het beboste valleitje van de Elmpter Bach. Na vier kilometer aangenaam wandelen bereik je de bebouwde kom van Brüggen. Vanaf de brug over het riviertje de Schwalm heb je een mooi uitzicht op de toren van de burcht en op de voorgrond zie je de Alte Brüggener Mühle met waterrad. De ochtendkoffiestop kan worden gehouden in het café-restaurant Torschänke, waar je min of meer tegenaan loopt en dat beschikt over een buitenterras aan de Schwalm. Het loont de moeite om, voordat je weer verder gaat, een korte wandeling te maken door het aardige stadje Brüggen. Onmiddellijk achter het café-restaurant begint het winkelgebied van het stadje en je krijgt beter zicht op de imposante middeleeuwse burcht, waar nu het museum ‘Mensch und Jagd’ is gevestigd. Bij de ingang vind je nog veel meer aantrekkelijke terrasjes. Desgewenst kun je hier ook foerageren.
– De middeleeuwse burcht in het Duitse Brüggen –
Vanaf Brüggen volg je – opnieuw – het pad van de NS-wandeltocht Meinweg (maar nu dag 2), dat op dit tracé samenvalt met een ‘verbindingsroute’ van het Maas-Niederrheinpad. Deze route wordt ook beschreven in de reeds genoemde wandelgids van dit pad. Zoals gezegd is het pad door het dal van de Schwalm vanaf Brüggen tot aan de Nederlandse grens in hoofdzaak van fietspadkwaliteit. Reken dus niet op een groot aantal zacht verende bospaadjes en grasbanen. Maar de schoonheid van de natuur in het dal van de Schwalm/Swalm is er niet minder om. Je volgt de loop van het riviertje, dat wordt omringd door mooie ‘broekbossen’: bosachtige vegetatie op laaggelegen drassig land.
– Het pad door het Schwalmtal voert vaak langs moerassig gebied –
In deze Duitse omgeving is de Schwalm grotendeels gekanaliseerd. Onderweg passeer je een aantal, door bos omgeven, verstilde vennen en meren. Hier en daar zie je ook moerasland dat soms op geheimzinnig mangrovebos lijkt. Het is allemaal een lust voor het oog. Een enkele keer word je geconfronteerd met activiteiten van bevers, die zich eveneens in dit gebied thuisvoelen.
– De bevers zijn in het Schwalmtal overduidelijk actief! –
Je steekt op enig moment een nogal fors uitgevallen stalen brug over de Schwalm over en na een camping te hebben gepasseerd bereik je – ongeveer vier kilometer na Brüggen – een toegangspaadje naar een horecabedrijf, behorend bij het Feriendorf Venekotensee: de Venekoten Stube, waar men beschikt over een Gutbürgerliche Küche. Je zou hier een lunchpauze kunnen houden.
– Een van de meertjes in het aantrekkelijke dal van de Schwalm –
Verderop kom je langs een natuurreservaat met heide en zompig veen. Het pad voert er omheen, komt langs een uitzichttoren en doet zelfs een knuppelpad door het veen aan. Je kunt deze ‘omweg’ ook afsnijden door simpelweg in de buurt van de Schwalm te blijven, maar waarom zou je dat doen? In de buurt van de Nederlandse grens wordt het pad wat avontuurlijker. Het slingert zich door bos- en heidegebied en eindigt op een driesprong waar de officiële route naar links gaat. Omdat wij ervoor hebben gekozen de nacht door te brengen op de Nederlandse boerderijcamping ‘Aan de grens’ slaan we op de driesprong rechtsaf, steken over een bruggetje de Schwalm over en komen terecht op de autoweg van Brüggen naar Swalmen. Je wandelt hier linksaf over een fietspad langs de autoweg. Ongeveer 500 meter verderop passeer je de Duits-Nederlandse grens (Bosstraat) en je vindt de camping onmiddellijk aan je rechterhand. Mooie grasmatten, mooi sanitair en vriendelijke beheerders heeft men daar.
Tegenover de camping is een café, maar dat kan ’s avonds gesloten zijn vanwege gebrek aan klandizie. Dat kan ook het geval zijn bij de 500 meter verderop richting Swalmen gelegen herberg ‘De Bos’. Als dat zo is, zul je voor avondvermaak over het fietspad langs de Bosstraat naar de bebouwde kom van Swalmen moeten gaan: ruim een kwartier lopen. Daar tref je aan je linkerhand het gezellige Limburgse café ‘De Bosrand’ aan.
Dag 3: Van Swalmen naar Reuver (16 km)
Deze derde dag wandel je verder stroomafwaarts langs het riviertje de Swalm, vrijwel tot de plek waar de Swalm in de Maas stroomt. Een prachtig en zeer afwisselend wandelpad ligt op je te wachten. Anders dan in Duitsland kenmerkt het Nederlandse Swalmdal zich door het snelstromende, grotendeels vrij meanderende riviertje met, in sommige bochten, uitgesleten oevers van wel enkele meters hoog. Dat zie je niet veel in Nederland. IJsvogeltjes hebben het hier bijzonder naar hun zin.
– Het prachtige dal van de Swalm bij de boerderijcamping ‘Aan de grens’ –
Om vanaf de camping zo snel mogelijk weer op de route van de NS-wandeltocht Meinweg (dag 2) annex het Maas-Niederrheinpad te komen steek je de Bosstraat over en wandel je langs een tankstation een geasfalteerd weggetje op. Je steekt de brug over de Swalm over en neemt het eerste veldweggetje naar rechts (Kroppestraat). Bij de eerstvolgende kruising bevind je je weer op de officiële route. Bij de volgende kruising ga je rechtsaf, je steekt opnieuw de Swalm over en je volgt het pad onmiddellijk naar links, langs de Swalm. Vanaf hier kronkelt je pad comfortabel door de dichte begroeiing van broekbossen en moerassen. Zonder meer een schitterend pad! Na de passage van landgoed en pension Groenewoud kom je terecht in de bebouwde kom van het dorp Swalmen. Dat levert de tweede positieve verrassing van de dag op. Swalmen bestaat feitelijk uit twee delen, van elkaar gescheiden door het groene dal van de Swalm. Over kleine, rijkelijk van groen voorziene, aantrekkelijke wandelpaadjes langs de Swalm wandel je door het dorp heen, zonder veel zicht op de bebouwing te hebben. Uiteindelijk kom je terecht in het centrum van Swalmen.
– In het voormalige raadhuis van Swalmen is nu een horecabedrijf –
De Rijksweg Zuid wordt naar links toe overgestoken en je vervolgt je route door een park langs de Swalm. Over de eerstvolgende brug, met daarop het vertrouwde standbeeld van de Heilige Nepomuk, de beschermheilige van onder meer bruggen, wandel je naar de Markt, waar zich het prachtige voormalige raadhuis bevindt, voorzien van een horecabedrijf. Als dit onverhoopt gesloten is en je hebt toch trek in koffie met wat lekkers erbij, dan loop je naar rechts toe de Kerkstraat in. In de eerste straat links bevindt zich de winkel van Gommans De Echte Bakker, waar je een heerlijke koffiestop zou kunnen houden.
– Kingsize Madurodam in een straatje in Swalmen –
Dan gaat het weer verder langs de Swalm. Je komt uiteindelijk terecht in een straat met de naam Schoolberg. Aan het einde van deze straat wandel je langs een huis met een grote tuin waarin de eigenaar een soort Madurodam op grote schaal heeft gecreëerd. Een onverwachte en heel bijzondere, gratis, bezienswaardigheid, nabij de autosnelweg A73, die je door middel van een tunneltje kruist.
Vanaf deze locatie verandert het landschap van het Swalmdal ingrijpend. Eerst krijg je de kasteelruïne ‘Ouborg’, een archeologisch monument, in het vizier. Meer dan een enkele toren – de achthoekige donjon – en een stuk muur is er niet overgebleven van het rond 1300 gebouwde kasteel. Maar de ligging aan de kronkelende Swalm is zonder meer prachtig. De NS-wandelroute eindigt hier met een afsteker naar het treinstation van Swalmen.
– De fraai in het Swalmdal gelegen kasteelruïne Ouborg –
Wij vervolgen onze route over het Maas-Niederrheinpad. Hier vind je geen dichte bossen meer, maar daarentegen een open landschap van weiden en akkers in het dal van de Maas. Je wandelt over de Schroefstraat, een veldweg, in noordelijke richting. In de verte kunnen schepen op de Maas worden gezien. Af en toe wordt de ondergrond even asfalt, maar in hoofdzaak blijven de paden toch ‘onverhard’. Over een echte veldweg met mooie vergezichten wandel je om het gebied ‘De Weerd’ heen met aan je rechterhand de nog immer meanderende Swalm. Opvallend is dat de graslanden langs de Swalm bijzonder nat zijn. Hier en daar staan de koeien zelfs met hun poten in het water. En als een kudde het opeens op een lopen zet, wordt het een compleet waterballet. Leuk om te zien!
– In de vallei van de Swalm houden de koeien het niet droog! –
Nabij de Donderberg, een hoog gelegen boscomplex aan de oevers van de Swalm, steek je voor de laatste keer het riviertje over en volg je een bospaadje met aanvankelijk een fraai en laatste uitzicht op het ook hier prachtige dal van de Swalm.
– Mooie grasbaan bij het gehucht Rijkel –
De route komt uit op de Gubbelsweg, niet ver van het gehucht Rijkel, waar men onder meer ‘vergeten groenten’ kweekt. In Bakkes-Höfke kun je genieten van koffie, Limburgse vlaaien en andere heerlijkheden. Kijk vooraf op internet even naar de juiste openingstijden!
– Korenmolen ‘De Grauwe Beer’ aan de Maas bij Beesel –
Wie de voorkeur geeft aan een biertje of een glas wijn moet nog wat verder doorlopen. Je passeert in een aantrekkelijk rivierenlandschap het grindgat ‘Rijkelse Beemden’, waar je nog een stukje door de uiterwaarden van de Maas kunt lopen. De opvallende korenmolen ‘De Grauwe Beer’ uit 1604 is in 1981 per schip vanuit de Zaanstreek naar deze streken verplaatst. De molen en molenwinkel zijn doorgaans alleen op zaterdag voor het publiek geopend. Dit gedeelte van het nabije dorp Beesel heet ‘Ouddorp’ en daar vind je, met fraai uitzicht op de Maas, het welkome terras van ‘Maashof’ voor koffie, vlaai, frisdrank, wijn, bier, tussendoortjes en meer!
Je vervolgt door agrarisch gebied de route van het Maas-Niederrheinpad richting het autoveer naar het aan de overkant van de Maas gelegen dorp Kessel, met zijn opvallende kerk én zijn op een kunstmatige heuvel gebouwde kasteel de Keverberg.
– Een fraai uitzicht op het dorp Kessel aan de overzijde van de Maas –
We wijken hier van de route af om op weg te gaan naar wijngaardhoeve Roozendael, waar men tevens beschikt over een bed & breakfast, een atelier dat gespecialiseerd is in beeldhouwkunst en glas in lood én een gastvrij beheerdersechtpaar dat je zonder bezwaar een nachtje gratis laat kamperen op een mooi besloten weitje bij de hoeve. Om daar te komen volg je het fietspad langs de Kesselseweg, langs de ingang van Landal recreatiepark De Lommerbergen, tot je in een bocht naar links min of meer rechtdoor de ‘onverharde’ veldweg Roozendaelseweg op gaat. De hoeve ligt enige honderden meters verderop aan je linkerhand. Voor avondvermaak wandel je naar het nabij gelegen dorp Reuver of naar De Lommerbergen.
– Kamp 3 bij de gastvrije wijngaardhoeve Roozendael bij Reuver –
Dag 4: Van Reuver naar Steyl (11 km)
Er zijn verschillende manieren om vanochtend weer op het Maas-Niederrheinpad terecht te komen. Je kunt bijvoorbeeld terug wandelen in de richting van de ingang van De Lommerbergen. Bij de autoweg aangekomen ga je rechtsaf en vrijwel onmiddellijk weer links af over een door bomen omlijst landweggetje (Cirkelweg, later Sangersweg) richting de op een heuveltje gelegen, opvallende neogotische Sint Lambertuskapel uit 1899.
– De mooi gelegen Sint Lambertuskapel bij Reuver –
Je kruist de Oude Veerweg en je bereikt nabij de bosrand het Maas-Niederrheinpad. Het officiële pad gaat over de Berkenweg verder door het bos van het natuurgebied De Weerd. Wil je nog wat van de Maas zien, dan kun je ervoor kiezen via de Vissersweg in noordelijke richting door een oude Maasmeander naar de rivier toe te lopen. Helaas is er geen doorgaand aantrekkelijk wandelpad door de uiterwaarden, dus je zult uiteindelijk vanzelf weer terugkeren op de officiële wandelroute. Je wandelt vervolgens door het mooie bosgebied van de Schelkensbeek, passeert een begraafplaats en gaat door een tunneltje onder de spoorlijn Venlo-Roermond door. Spoedig bereik je het beschermde dorpsgezicht van het gehucht Ronckenstein, dat bestaat uit een viertal karakteristieke boerderijgebouwen uit de 18e eeuw, een voormalige watermolen in de vorm van een vakwerkhuis uit 1761 en een vijver.
– Passage van de imposante stuw in de Maas bij Belfeld –
Over de geasfalteerde Reuverweg wandelend kom je opnieuw in agrarisch gebied terecht. Je slaat na enige tijd linksaf de eveneens geasfalteerde Patersweg in, maar na 250 meter kom je, rechtsafgaand, weer op een aantrekkelijk bospad uit. Bij de bebouwde kom van het dorp Belfeld aangekomen volg je de route door het dorp, waar je desgewenst een koffiestop zou kunnen houden.
– Uitzicht op het einddoel: kloosterdorp Steyl aan de Maas –
Na deze rustpauze bereik je opnieuw de oever van de Maas en je krijgt uitzicht op het imposante stuwcomplex van Belfeld. Helaas is het moeilijk in deze omgeving van het asfalt te blijven, maar het langdurige uitzicht op de stuw, de Maas en het verderop gelegen kloosterdorp Steyl, maakt het asfaltleed minder erg. Na het passeren van de stuw en het oversteken van de Aalsbeek bereik je al snel de bebouwing van Steyl, waar deze zeer afwisselende vierdaagse voettocht door het midden van Limburg tot een einde komt. In Steyl vind je bij de Veerweg voldoende horecabedrijven om dat heuglijke moment te vieren.
– – –
(copyright: JWE van de Poel)